با گسترش اینترنت و خریدآنلاین، نگرانی از توانایی ارجاع کالا و انصراف از خرید بیشتر احساس میشود. همان گونه که در عقود سنتی قانونگذار شرایط فسخ قرارداد را متصور شده است، در عقود و خریدهای اینترنتی نیز قوانین انصراف(فسخ) از خرید اینترنتی پیش بینی شده است.
یکی از حقوقی که در قانون تجارت الکترونیک برای مشتری قبل از عقد قرارداد یا همان خرید کالا وجود دارد دادن اطلاعاتی مانند مشخصات فنی، هویت محصول، آدرس، هزینههای مورد نیاز و زمان و شرایط پیشنهاد را فروشنده در اختیار خریدار قرار دهد. طبق گزارش معاونت منابع انسانی قوهقضاییه، خریدار بعد از مطالعه مشخصات وقتی گزینه تایید را حین خرید یا فروش الکترونیکی فشار دهد، قرارداد منعقد میشود و خرید تمام است.
در قراردادهای الکترونیکی، اشتباه و خطا باعث فسخ یک قرارداد نمیشود شامل:
خطای اول: خریدار، کالا را اشتباه انتخاب میکند یا یک وسیله را بیش از تعداد مد نظر سفارش میدهد که در قوانین کشور «وارد کردن اطلاعات غلط» در مسیر انعقاد قرارداد الکترونیکی میگویند.
خطای دوم: خریدار، قبل از پایان مراحل خرید، پشیمان میشود اما به اشتباه، در مرحله نهایی به جای گزینه لغو، تایید را کلیک میکند که در قوانین کشور به آن «خطای محض» در مسیر انعقاد قرارداد الکترونیکی میگویند.
بنابراین حین خرید و فروش الکترونیکی به طور کامل حواس خود را جمع کنید. در این خرید و فروش، هنگامی که با کلیک روی واژه «تایید» خرید را تایید کردید، قرارداد خرید منعقد میشود و کار تمام است.
در قراردادهای الکترونیکی، مواردی که باعث فسخ یک قرارداد میشود شامل:
برابر ماده 37 قانون تجارت الکترونیک، هر خریدار باید حداقل 7 روز کاری، وقت داشته باشد که از خرید خود منصرف شود و در صورت اعلام انصراف نیز مجبور به پرداخت جریمه یا حتی بیان دلیل نیست. تنها هزینه ناشی از فسخ قرارداد برای مشتری، هزینه پس فرستادن کالا است.
بدیهی است که تشخیص مصادیق فوق نیز تنها بر عهده مرجع قضائی است.